προτάσεις ενόψη επανεκκίνησης

Η αίσθηση μας είναι  πως οι διάφορες χώρες  επέλεξαν να ακολουθήσουν μια από τις εξής δύο στρατηγικές:

1-τη στρατηγική του lockdown,  δηλαδή το  #μένουμε σπίτι. . Για τον πολύ κόσμο η λογική πίσω από τη στρατηγική αυτή είναι να μην νοσήσουμε. Λοιπόν όχι. Θεωρείται δεδομένο πως   μας αναλογεί ένας συγκεκριμένος αριθμός κρουσμάτων εν είδει  τιμήματος για την επίτευξη ανοσίας στην κοινότητα . Με το lockdown εξασφαλίζουμε  απλά την  ομαλότερη κατανομή τους στο χρόνο .

Πλεονέκτημα αυτής  της στρατηγικής αυτής είναι λοιπόν ότι κατανέμονται τα εν δυνάμει κρούσματα ομαλότερα στο χρόνο που σημαίνει πως έχουμε την ευκαιρία για ένα  καλύτερα προετοιμασμένο σύστημα υγείας πράγμα που είναι σημαντικό. Που σημαίνει πως η περίθαλψη των κρουσμάτων όταν έρθουν θα είναι καλύτερα διαχειρίσιμη. Χώρια που μπορεί και να μην έρθουν, αφού μια π.χ. έντονη εποχικότητα του ιού ή ίσως ένα αποτελεσματικό φάρμακο για τα βαρύτερα περιστατικά  μπορεί να δικαιώσει όσους επέλεξαν αυτή τη στρατηγική

Μειονέκτημα αυτής της στρατηγικής είναι πως κατεβάζεις ουσιαστικά τους διακόπτες της οικονομίας, με  συνέπειες ανυπολόγιστες  που ίσως τις βρεις μπροστά σου

2-τη στρατηγική του δεν κλείνουμε τίποτα.–η στρατηγική αυτή είναι αντίλογος στην επιλογή του καθολικού lockdown –  στηρίζεται στη λογική     που λέει ότι   αφού πρέπει να έχεις συγκεκριμένο αριθμό κρουσμάτων  για να πετύχεις ανοσία, άφησε τα όλα ανοικτά. Το τίμημα που σου αναλογεί θα το πληρώσεις μια ώρα αρχίτερα και δεν θα καταστρέψεις και την οικονομία

Πλεονέκτημα αυτής της στρατηγικής είναι ότι η οικονομία λειτουργεί.

Μειονέκτημα ότι τα κρούσματα μπορεί να σου έρθουν όλα μαζί. Μπορεί να κρατήσει το σύστημα υγείας σου?

Η στρατηγική αυτή   διέπεται από μια   ψυχρή  λογική  που λέει ότι ….όσοι είναι να αρρωστήσουν , θα  αρρωστήσουν  , όσοι είναι να πεθάνουν θα  πεθάνουν   να πληρώσουμε τον φόρο που μας αναλογεί σε ανθρώπινες ζωές άλλα η οικονομία να μην σταματήσει . Θεωρώ πως υποκρύπτεται μια ψυχρή λογική σε αυτή την επιλογή, την οποία έχει ακολουθήσει π.χ. η Σουηδία. Είναι μια ριψοκίνδυνη στρατηγική. Απαιτεί καλό σχεδιασμό που σημαίνει απομόνωση και έλεγχο των δομών υγείας και  των οίκων Ευγηρίας που αποτελούν το αγαπημένο πεδίο δράσης του κορονοϊου. Συνεχή τέστ του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού   ώστε ο ιός να μην σου ξεφύγει και να πάει στις δομές αυτές. Πάνω από όλα προϋποθέτει εμπιστοσύνη στο σύστημα υγείας σου.

Να αναφέρω πως   αυτά τα μοντέλα έχουν έντονο το άρωμα της επιστήμης των μαθηματικών και λειτουργούν με υποθέσεις. Κοινή υπόθεση είναι πως η ανοσία επέρχεται όταν νοσήσει ικανός αριθμός μελών της κοινότητας. Η πρώτη στρατηγική δεν προβλέπει άλλες παραμέτρους που μπορεί να αποτελέσουν εν δυνάμει απειλή για την υγεία των πολιτών . Αυτό είναι ένα αδύνατο σημείο, αφού μια οικονομία κατεστραμμένη βεβαιότατα θα έχει συνέπειες και στην υγεία των πολιτών σε βάθος χρόνου . Ενδεικτικά ο Γιάννης Ιωαννίδης σε συνέντευξη του αναφέρεται σε μελέτη      – για λεπτομέρειες εδώ

και εδώ

-από την οποία προκύπτει πως η οικονομική κρίση στην Ελλάδα από το 2008 – σήμερα κόστιζε για μια περίοδο ετών την ζωή 3000 συνανθρώπων μας ετησίως λόγω υποβάθμισης της υγειονομικής κάλυψης του πληθυσμού