Δημοτικό Θέατρο “O Κέφαλος”

Το Δημοτικό Θέατρο Κέφαλος αποτελεί τη μεγαλύτερη θεατρική σκηνή της Κεφαλονιάς και βρίσκεται στην κεντρική πλατεία Βαλλιάνου. Το θέατρο λειτουργεί από το 1994 αλλά η ιστορία του ξεκινά από από τον 19ο αιώνα. Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή το δημοτικό θέατρο Κέφαλος χρησιμοποιήθηκε για να στεγάσει πρόσφυγες. Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου βομβαρδίστηκε και κάηκε ενώ οι σεισμοί του 1953 προξένησαν σοβαρές ζημιές σε όλο το κτίριο… 
Σήμερα θεωρείται κόσμημα για τους Κεφαλονίτες ενώ έχει φιλοξενήσει παραστάσεις της Κρατικής Ορχήστρας, της Λυρικής Σκηνής, διεθνείς παραγωγές, θεατρικές παραστάσεις και συναυλίες κορυφαίων δημιουργών όπως του Μίκη Θεοδωράκη και άλλα.

Δημόσια Πετρίτσειος Βιβλιοθήκη «ο Δαμωδός»

Η Δημόσια Πετρίτσειος Βιβλιοθήκη «ο Δαμωδός», βρίσκεται στο Ληξούρι της Κεφαλονιάς, την δεύτερη μεγαλύτερη πόλη του νησιού. Περισσότεροι από 1400 τόμοι παλαιών βιβλίων, γεμίζουν τα ράφια της δημόσιας βιβλιοθήκης του Ληξουρίου. Φιλοξενεί ακόμη συλλογές από άμφια και σπάνια βιβλία.
Ονομάζεται «Δαμωδός» προς τιμήν του Κεφαλονίτη φιλόσοφου και θεολόγου του 18ου αιώνα Βικέντιου Δαμωδού. Η Δημόσια Πετρίτσειος Βιβλιοθήκη «Ο Δαμωδός» ιδρύθηκε με δωρεά του Ληξουριώτη γιατρού Στάμου Πετρίτση. Ήταν από τους σημαντικότερους Έλληνες επιστήμονες του 18ου αιώνα και των αρχών του 19ου, υπηρέτησε, εκτός από την Κεφαλονιά, στην Ζάκυνθο, την Πάτρα και στην αυλή του Αλή Πασά στα Γιάννενα. Ήταν από τους πρωτοπόρους του εμβολιασμού κατά της ευλογιάς.
Η Δημόσια Πετρίτσειος Βιβλιοθήκη «Ο Δαμωδός» είναι δανειστική βιβλιοθήκη, όπου ο καθένας μπορεί να χρησιμοποιήσει τους τόμους που την αποτελούν είτε για μελέτη στα αναγνωστήριά της, εφόσον πρόκειται για ιδιαίτερης αξίας έργα, είτε για να τους δανειστεί στο σπίτι του. Είναι η μία από τις δύο δημόσιες βιβλιοθήκες του Ληξουρίου, μαζί με την Ιακωβάτειο. Η Κεφαλονιά έχει πλούσια παράδοση στις τέχνες και τα γράμματα, που δικαιολογεί την ύπαρξη τόσο σπουδαίων βιβλιοθηκών σε τόσο μικρό μέρος. Μερικοί από τους πιο σπουδαίους σατιρικούς ποιητές κατάγονται από εδώ: ο Ανδρέας Λασκαράτος μάλιστα, είναι Ληξουριώτης.


 

Κοργιαλένειος Βιβλιοθήκη

Η Κοργιαλένειος Βιβλιοθήκη του Αργοστολίου ιδρύθηκε το 1925 και έως σήμερα αποτελεί σημείο αναφοράς για την πόλη και ολόκληρο το νησί.
Τα χρήματα όπως και τα πρώτα βιβλία βρέθηκαν από το κληροδότημα του Μαρίνου Κοργιαλένειου, ενός Κεφαλονήτη που γεννήθηκε στο νησί πάμπτωχος και κατέληξε να γίνει ένα από τους πιο πλούσιους Έλληνες του Λονδίνου. Πέθανε το 1911 στο Λονδίνο, όμως η σωρός του βρίσκεται στον οικογενειακό τάφο στο Δράπανο, στο Αργοστόλι.
Στους σεισμούς του 1953, η Κοργιαλένειος Βιβλιοθήκη υπέστη σοβαρό πλήγμα: το κτήριο του 1925 καταστράφηκε ολοσχερώς και τα βιβλία διασώθηκαν χάρη στην αυτοθυσία των υπαλλήλων. Αρχικά μεταφέρθηκαν στα «τολ», τα μεταλλικά κουβούκλια που έστησαν οι Γιουγκοσλάβοι ως βοήθεια στην ισοπεδωμένη Κεφαλονιά. Το 1963 η Βιβλιοθήκη εγκαταστάθηκε στο σημερινό της κτήριο, που κατασκευάστηκε στο ίδιο σημείο, βάσει σχεδίων του αρχιτέκτονα Τάκη Παυλάτου, που ήταν πιστά στο προσεισμικό κτήριο.
Η Κοργιαλένειος Βιβλιοθήκη διαθέτει σήμερα πάνω από 62.000 τόμους, κατηγοριοποιημένους σε επτά συλλογές:
• Επτανησιακά κείμενα, με έργα δημιουργών που κατάγονταν ή έζησαν και συνέγραψαν το έργο τους στα νησιά του
• Δανειστική συλλογή, περιλαμβάνει βιβλία όλων των ειδών, που μπορούν τα εγγεγραμμένα μέλη της Κοργιαλενείου Βιβλιοθήκης να χρησιμοποιήσουν.
• Πληροφοριακή συλλογή, με εγκυκλοπαίδειες, λεξικά και άλλα χρηστικά βιβλία που δεν δανείζονται, παρά μόνο για χρήση εντός του χώρου της.
• Συλλογές Παλαιτύπων, από τις πλέον σημαντικές
• Συλλογές Χειρογράφων, με υλικό που χρονολογείται ως τον 19ο αιώνα
• Γενική Συλλογή, όπου κατατάσσονται έργα κάθε είδους
• Οπτικοακουστική Συλλογή, με πλούτο βινυλίων και CDROM
Στην Κοργιαλένειο Βιβλιοθήκη, σε ειδικά διαμορφωμένους χώρους, μπορεί ο καθένας να μελετήσει ό, τι χρειάζεται. Εκτός από το αναγνωστήριο, ο χρήστης έχει πρόσβαση στις υπηρεσίες Καταλόγου και τα Βοηθήματα, το κέντρο Πληροφόρησης με υπολογιστές και πρόσβαση στο διαδίκτυο, αλλά και να μελετήσει πιάνο στην αίθουσα Συναυλιών. Στο ισόγειο του κτηρίου στεγάζεται το Τοπικό Ιστορικό Αρχείο Κεφαλληνίας. Μέσα από τα δεκάδες έγγραφά του μπορεί κανείς να διαβάσει την ιστορία του νησιού ανά τους αιώνες. Η ταξινόμηση του υλικού της βιβλιοθήκης έχει γίνει σύμφωνα με το Διεθνές Δεκαδικό Σύστημα Ταξινόμησης Dewey (DDC).

 

Ίδρυμα Υιών Παναγή Φωκά–Κοσμετάτου

Το Ίδρυμα Υιών Παναγή Φωκά–Κοσμετάτου είναι ένα κοινωφελές ίδρυμα μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, το οποίο βρίσκεται στο Αργοστόλι Κεφαλληνίας. Δημιουργήθηκε το 1984 με κληροδότημα των αδελφών Σπυρίδωνος, Κοσμέτου και Νικολάου. Αρχικός σκοπός του Ιδρύματος ήταν η μετατροπή της οικογενειακής οικίας στο Αργοστόλι σε Μουσείο – Πινακοθήκη για την έκθεση των προσωπικών τους συλλογών και, εφόσον επαρκούσαν οι πόροι, η έκδοση ή επανέκδοση μελετών σχετικών με τα Επτάνησα και την Κεφαλονιά. Στη συνέχεια οι σκοποί διευρύνθηκαν προκειμένου το Ίδρυμα να ανταποκριθεί στις εξελίξεις της σύγχρονης εποχής και να αποτελέσει ένα δυναμικό και σύγχρονο περιβάλλον μάθησης για τους κατοίκους, και ιδιαίτερα τους νέους και τα παιδιά, της Κεφαλονιάς.
Οι δραστηριότητες του Ιδρύματος που αποβλέπουν στην επίτευξη αυτού του στόχου είναι η λειτουργία των Συλλογών, του τμήματος Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων, του τμήματος Δημιουργικής Απασχόλησης, του τμήματος Παιδικής Δανειστικής Βιβλιοθήκης, η εκδοτική δραστηριότητα, και η αξιοποίηση του Αρχείου. Στο πλαίσιο επέκτασης των εκπαιδευτικών προγραμμάτων σε ανοικτά μαθησιακά περιβάλλοντα, το Ίδρυμα δημιούργησε επίσης, σε αγροτική έκταση ιδιοκτησίας του που βρίσκεται στις παρυφές του Αργοστολίου, εκπαιδευτικό κήπο με φυτά χαρακτηριστικής μεσογειακής βλάστησης. Αυτός ο Εκπαιδευτικός Βοτανικός Κήπος Κεφαλονιάς άρχισε τις δραστηριότητές του το 1998.
Όλες οι δραστηριότητες του Ιδρύματος λειτουργούν ανεξάρτητα η μία από την άλλη αλλά και συμπληρωματικά, π.χ. η λειτουργία της Παιδικής Δανειστικής Βιβλιοθήκης συνδυάζεται με την υλοποίηση εκπαιδευτικού προγράμματος για το βιβλίο, αλλά και τα ίδια τα βιβλία αποτελούν χρήσιμο υλικό πληροφόρησης κατά την υλοποίηση διαφόρων προγραμμάτων, η συλλογή νομισμάτων του Μουσείου αποτελεί το έναυσμα για την υλοποίηση αντίστοιχου προγράμματος κλπ.
Το Ίδρυμα, τέλος, διαθέτει Αρχείο το οποίο είναι στη διάθεση κάθε ερευνητή και περιλαμβάνει μια εξαιρετικά σημαντική συλλογή φωτογραφιών της προσεισμικής Κεφαλονιάς, μελέτες των αδελφών Κοσμετάτου και κάποια βιβλία. Η βιβλιοθήκη των αδελφών, πλούσια σε έργα επτανησιακής θεματολογίας, παραχωρήθηκε από τους ίδιους στην Κοργιαλένειο Βιβλιοθήκη και το Διπλωματικό και Ιστορικό Αρχείο του Σπυρίδωνος Φωκά–Κοσμετάτου παραδόθηκε στα Γενικά Αρχεία Κεφαλληνίας.

 

Ιακωβάτειος Βιβλιοθήκη  Ληξουρίου

Μια από τις πλέον σημαντικές βιβλιοθήκες της Κεφαλονιάς, η Ιακωβάτειος Βιβλιοθήκη του Ληξουρίου. Φιλοξενεί χιλιάδες τίτλους βιβλίων που χρονολογούνται από τις αρχές του 16ου αιώνα έως και σήμερα, αλλά και μουσείο με αντικείμενα της Κεφαλονιάς από την ίδια περίοδο. Ο προαύλιος χώρος της, ένας πλούσιος κήπος και αυλή, διατίθεται για πολιτιστικές εκδηλώσεις, ειδικά την καλοκαιρινή περίοδο. Το ίδιο το κτήριο της Ιακωβάτειου Βιβλιοθήκης είναι από μόνο του ένα αξιοθέατο της ευρύτερης περιοχής: ένα νεοκλασικό αριστούργημα του 19ου αιώνα. 
.
Το κτήριο, μαζί με το περιεχόμενό του, δώρισε στο ελληνικό δημόσιο η ιδιοκτήτρια οικογένεια Τυπάλδου-Ιακωβάτου, μια από τις εξέχουσες οικογένειες της Κεφαλονιάς. Η Ιακωβάτειος Βιβλιοθήκη στεγάζεται στο ισόγειο του κτηρίου, ενώ ο δεύτερος όροφος φιλοξενεί τα εκθέματα του Μουσείου Τυπάλδων: έπιπλα, πίνακες και αντικείμενα ανυπολόγιστης αξίας. Η συλλογή των βιβλίων περιλαμβάνει 6500 τόμους εκδόσεων από το 1516 έως το 1890. Εκτός από την οικογένεια Τυπάλδου-Ιακωβάτου, και οι επίσης εξέχουσες οικογένειες της Κεφαλονιάς Αλιβιζάτου, Λαμπίρη και Λοβέρδου δώρισαν τις συλλογές τους. Το τμήμα Χειρογράφων του Μουσείου περιλαμβάνει Ευαγγέλια σε περγαμηνή από τον 13ο αιώνα και τα άπαντα του Πλάτωνα (εκδόσεις Βενετίας 1556).
Η Ιακωβάτειος Βιβλιοθήκη είναι μια από τις δύο δανειστικές βιβλιοθήκες του Ληξουρίου, μαζί με την Πετρίτσειο. Διοργανώνει συχνά δράσεις για παιδιά, ώστε να έρχονται σε επαφή με τον κόσμο του βιβλίου, την ιστορία και την πλούσια πολιτιστική παράδοση της Κεφαλονιάς.
Μια από τις πλέον σημαντικές βιβλιοθήκες της Κεφαλονιάς, η Ιακωβάτειος Βιβλιοθήκη του Ληξουρίου. Φιλοξενεί χιλιάδες τίτλους βιβλίων που χρονολογούνται από τις αρχές του 16ου αιώνα έως και σήμερα, αλλά και μουσείο με αντικείμενα της Κεφαλονιάς από την ίδια περίοδο. Ο προαύλιος χώρος της, ένας πλούσιος κήπος και αυλή, διατίθεται για πολιτιστικές εκδηλώσεις, ειδικά την καλοκαιρινή περίοδο. Το ίδιο το κτήριο της Ιακωβάτειου Βιβλιοθήκης είναι από μόνο του ένα αξιοθέατο της ευρύτερης περιοχής: ένα νεοκλασικό αριστούργημα του 19ου αιώνα.

Η ιστορική γέφυρα του Αργοστολίου, η γνωστή ως Γέφυρα Δεβοσσέτου, κατασκευάστηκε το 1813 από τον Κάρολο-Φίλιππο De Bosset σε μια προσπάθειά του να αποτρέψει την είσοδο στο Αργοστόλι μέσω του Κουτάβου, που τα χρόνια εκείνα ήταν συνώνυμος στην καλύτερη περίπτωση με την ελονοσία και στη χειρότερη με το θάνατο. Για το λόγο αυτό ο δρόμος που καταλήγει στην γέφυρα είναι αφιερωμένος σε αυτόν και έχει το όνομά του.

Πρόκειται για μια γέφυρα που αρχικά ήταν ξύλινη. Οι πέτρες προήλθαν στην συνέχεια από την ισοπέδωση του λόφου του Μέτελα και έτσι προέκυψε η σημερινή της μορφή. Στη μέση της βρίσκεται το εικονιζόμενο μνημείο με τετράγλωσση επιγραφή σε ανάμνηση αυτών που κατασκεύασαν αυτό το τόσο σημαντικό μνημείο, αλλά και έργο υποδομής για την εποχή.

Σήμερα απομένει ως το όριο της λιμνοθάλασσας του Κουτάβου από τον υπόλοιπο κόλπο, ενώ η κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει από την συνεχιζόμενη διέλευση οχημάτων είναι τραγική. Τα περισσότερα στηθαία έχουν καταρρεύσει, ενώ έχει πάθει εκτεταμένη καθίζηση.

Περισσότερο από ποτέ είναι απαραίτητες οι εργασίες αποκατάστασης, αλλά και η απαγόρευση της κυκλοφορίας, προτού άλλο ένα μνημείο του ένδοξου παρελθόντος οδηγηθεί σε οριστική κατάρρευση. Και επιπρόσθετα η αξιοποίησή του μέσα στον τουριστικό σχεδιασμό μπορεί να προσδώσει έναν διαφορετικό τόνο στην φυσιογνωμία της πόλης και να την κάνει πιο ανθρώπινη. Ειδικά το τελευταίο πιστεύεται όλο και περισσότερα από τους κατοίκους του Αργοστολίου και ελπίζουμε ότι θα γίνει πριν είναι πλέον αργά.

Το Φρούριο του Αγίου Γεωργίου (Κάστρο) υψώνεται πάνω από το χωριό Περατάτα. Βρίσκεται κτισμένο πάνω σ’ ένα λόφο περίπου 300 μ. ύψους, στα νότια του Αργοστολίου και σε απόσταση πέντε χιλιομέτρων. Έχει έκταση περίπου 16.000 τ.μ. και περίμετρο τειχών 600 μέτρων. Έχει σχήμα πολυγωνικό και αποτελείται από τρία μέρη: Το εξωτερικό περιτείχισμα, τον εσωτερικό περίβολο που έχει σχήμα πετάλου, και μια βραχώδη κορυφή που βρίσκεται στο κέντρο του περιβόλου, όπου σώζονται τα ερείπια του λεγόμενου Παλαιού Φρουρίου. Πιθανότατα κτίστηκε τον 12ομ.χ. αιώνα από τους Βυζαντινούς Αυτοκράτορες.

Οι Βενετοί μόλις έγιναν κύριοι του νησιού φρόντισαν αμέσως για την οχυρωματική ενίσχυση του φρουρίου. Το 1504 κατασκευάστηκε ένα νέο εξωτερικό περιτείχισμα που σώζεται μέχρι σήμερα από το μηχανικό Νικόλαο Τσιμάρα και από ειδικούς τοιχοδόμους που κλήθηκαν από τη Βενετία. Από εδώ και πέρα οι προσθήκες και βελτιώσεις που γίνονται είναι συχνές.

Μέσα στο φρούριο υπήρχαν κτίρια δημόσια και ιδιωτικά, ναοί, αποθήκες τροφίμων και πυρομαχικών, στρατώνες, νοσοκομεία, φυλακές, δεξαμενές νερού. Ακόμη υπάρχουν πληροφορίες ότι πάνω σε πολλά κτίρια ήταν εντοιχισμένα οικόσημα ευγενών. Σήμερα πάνω στις σωζόμενες επάλξεις διακρίνονται θυρίδες τηλεβόλων, πολεμίστρες για ελαφρότερα όπλα και παρατηρητήρια. Επίσης σώζονται υπολείμματα μιας γέφυρας, που έγινε στην περίοδο της γαλλικής κατοχής του νησιού και ένωνε τις επάλξεις.

Στο εσωτερικό του φρουρίου, σε μια μικρή πλατεία, βρίσκονται τα ερείπια μιας καθολικής εκκλησίας του Αγίου Νικολάου στην οποία είχαν ταφεί δύο επίσκοποι και μερικοί από τους ”προβλεπτές” της Κεφαλονιάς και ένα τούνελ, που ξεκινούσε από τις επάλξεις και κατέληγε στην λιμνοθάλασσα του Κουτάβου στο Αργοστόλι και εξυπηρετούσε ανάγκες άμεσης εξόδου. Το φρούριο του Αγίου Γεωργίου χάνει την αμυντική του σημασία από τα τέλη κιόλας του 16ου αιώνα. Η άμυνα πια του νησιού απαιτεί την ανέγερση οχυρών κοντά στις θάλασσες και τα λιμάνια. Το κάστρο υπέστη ζημιές από τους σεισμούς το 1636 και 1637. Οι τελευταίοι σεισμοί του 1953 προξένησαν μεγάλες καταστροφές. Το κάστρο υπήρξε η πρωτεύουσα της Κεφαλονιάς μέχρι το 1757 όταν έγινε νέα πρωτεύουσα το Αργοστόλι

Ο Άγιος Γεράσιμος είναι ο προστάτης του νησιού. Στη μονή που βρίσκεται στην περιοχή των Ομαλών, διατηρείται άφθαρτο και ευωδιάζον το σκήνωμα του Αγίου. Πριν το 1554 η μονή ήταν αφιερωμένη στην Παναγία. Ο Γεράσιμος Νοταράς, μοναχός από τα Τρίκαλα Κορινθίας, την ανέδειξε σε σημαντικό γυναικείο μοναστήρι μετά το 1560. Προς τιμήν του Αγίου γίνονται δυο μεγάλα πανηγύρια το χρόνο, στις 16 Αυγούστου (μέρα θανάτου του) και στις 20 Οκτωβρίου (μέρα ανακομιδής των λειψάνων του).

Προσκυνητές απ’ όλα τα μέρη της Ελλάδος έρχονται για να προσκυνήσουν το θαυματουργό σκήνωμά του. Το σκήνωμα του Αγίου μεταφέρεται με πομπή, 500 περίπου μέτρα από την εκκλησία ως έναν μεγάλο πλάτανο όπου βρίσκεται ένα πηγάδι που το έσκαψε ο ίδιος ο Άγιος με τα χέρια του.

Παρά το ότι έχει κτιστεί καινούριο μοναστήρι, υπάρχει και η παλιά εκκλησία , όπου βρίσκεται το ασκητήριο του Αγίου με διάφορα αντικείμενα που ο ίδιος χρησιμοποιούσε.

Ο Άγιος Γεράσιμος κοιμήθηκε στις 15 Αυγούστου του 1579 και το πατριαρχείο τον ανακήρυξε Άγιο το 1622 όταν στις 20/10/1581 έγινε ανακομιδή των λειψάνων του και το σώμα του βρέθηκε άθικτο κι ανέδιδε μια ευχάριστη μυρωδιά.

Το Αρχαιολογικό Μουσείο στην πρωτεύουσα της Κεφαλονιάς φιλοξενεί την αρχαιότητα του νησιού μας. Το παλιό Μουσείο καταστράφηκε από τους σεισμούς το 1953. Μετά από πολυετής προσπάθεια οικοδομήθηκε το 1960 και μέχρι σήμερα μπορούμε να θαυμάσουμε την πρώιμη ιστορικότητα της Κεφαλονιάς. Το Μουσείο διαθέτει ευρήματα από τα προϊστορικά και ρωμαϊκά χρόνια και κυρίως από την μυκηναϊκή περίοδο.

Αν θα σταθείτε στις προθήκες του Μουσείου θα απολαύσετε τα αρχαία χρυσά νομίσματα, χάλκινα σπαθιά, σφραγίδες, πολύτιμες χάντρες και εργαλεία παλαιολιθικού ανθρώπου στην Κεφαλονιά, δημιουργήματα γεωμετρικής και αρχαϊκής κεραμικής.

Η πρώιμη συλλογή των ευρημάτων του Γιώργου Καββαδία θα τραβήξει την προσοχή σας.

Ο φάρος, γνωστός ως “φανάρι” βρίσκετε κοντά στο Αργοστόλι στον γύρο της Λάσσης. Κτίστηκε το 1820 βασισμένος σε αγγλικό αρχιτεκτονικό σχέδιο. Το 1953 κατά την διάρκεια του μεγάλου σεισμού καταστράφηκε ολοσχερώς αλλά ανοικοδομήθηκε στην αρχική του μορφή.

Το σπήλαιο της Δρογκαράτης βρίσκετε μερικά χιλιόμετρα έξω από το λιμάνι της Σάμης. Έχει 45 μέτρα πλάτος, 21 μέτρα βάθος, 9 μέτρα ύψος και χωρίζετε σε δύο μέρη. Το πρώτο μέρος, η οροφή του σπηλαίου, κατέρρευσε απο σεισμό και από αυτήν μπορείτε να δείτε μόνο κάποιους σταλακτίτες. Το δεύτερο μέρος δηλαδή το κυρίως σπήλαιο είναι προσβάσιμο για τους επισκέπτες.

Επίσης στον κυρίως χώρο του σπηλαίου γίνονται πολιτιστικές εκδηλώσεις, καθώς διαθέτει μοναδική ακουστική, εξού και ο χαρακτηρισμός του ώς “Θέατρο Αποθέωσης”. Οι επίσημοί κάθονται στο “Βασιλικό Θεωρείο” το οποίο προσφέρει μοναδική θέα από την κορυφή του σπηλαίου και οι μουσικοί κάθονται στην αντίθετη πλευρά σε μία ειδικά διαμορφωμένη εξέδρα κατά μήκος των βράχων. Το σπήλαιο μπορεί να φιλοξενήσει κοινό 500 ατόμων.

Ο τεχνητός φωτισμός σε συνδυασμό με την αντανάκλαση των σταλακτιτών δημιουργούν ένα μοναδικό οπτικό υπερθέαμα.

The Biggest Cave in Kefalonia

Μύρτος

Αναμφισβήτητα, μια από τις ομορφότερες παραλίες στην Ελλάδα και παγκόσμια. Η άσπρη ακτή συναντά το μπλε της θάλασσας που είναι παρούσα σε κάθε πιθανή σκιά. Η θεά από την ενδιάμεση στάση ψηλά στο δρόμο σου κόβει την ανάσα.

Τζανάτα, θολωτός τάφος

Η ανασκαφή σε αυτήν την περιοχή έφερε στην επιφάνεια το μεγαλύτερο θολωτό τάφο που βρέθηκε ποτέ στη δυτική Ελλάδα.

Ρωμαϊκή βίλα, Σκάλα

Ερείπια ρωμαϊκής βίλας του 3ο αιώνα π.χ στην περιοχή της Σκάλλας. Η αρχαιολογική σκαπάνη έφερε στο φως, άψογα διατηρημένα μωσαϊκά και ψηφιδωτά με περίπλοκές παραστάσεις.